Categorie archieven: Kroatië

Kroatië – Kroatische recepten – gerechten uit Kroatië – de Kroatische keuken

Kroatische recepten       Gerechten uit de keuken van Kroatië

 

Varaždinska torta
Varaždin taart

“Komm’ mit nach Varasdin!”, zingt Baron Zsupán zijn beoogde bruid toe in Emmerich Kálmán’s operette “Gräfin Mariza”.

Varaždin, waar de baron zijn landgoed zou hebben, is een stad te midden van fraai natuurschoon, in het noorden van Kroatië, niet ver van de grens met Slovenië. De stad zelf mag er ook zijn met haar barokke stadscentrum, een hagelwit kasteel met een rood dak en -voor de liefhebbers- een fraaie begraafplaats, aangelegd in 1793. Voor de melomanen zijn er de jaarlijkse barokmuziekavonden en het blaasmuziekfestival, en als je zin hebt om te badderen is eventjes ten zuiden van de stad het heilzame kuurbad van Varaždinske Toplice.

Alsof dat allemaal nog niet genoeg is heeft Varaždin nóg een traktatie voor ons in petto: de Varaždinska torta, een smakelijke taart van chocolade, gevuld met kastanjepuree. Het is eventjes mengen en modderen, maar het eindresultaat is werkelijk om er je vingers bij op te eten.

Kom mee dus, naar Varaždin!

Varaždin taart

Voor onze Varaždin taart hebben we nodig:
225 gr. boter
225 gr. suiker
200 gr. pure chocolade
6 eieren
130 gr. bloem

en voor de vulling:
2½ dl. slagroom
1 blik kastanjepuree (450 gr.)
100 gr. suiker

en voor de glazuurlaag:
150 gr. boter
150 gr. poedersuiker
115 gr. pure chocolade

en tenslotte nog:
chocoladekrullen voor de garnering, of anders wat hele kastanjes, in gesmolten chocolade gedoopt.

Varaždin taart
Verwarm de oven voor op 180ºC. Vet een springvorm van ongeveer Ø 22 cm. in met boter.


Roer de 225 gr. zachte boter met de 225 gr. suiker tot een romig mengsel. Smelt de chocolade au bain-marie en meng het er onder. Splits alle zes de eieren. Doe de eierdooiers bij het mengsel en schep het goed door.

Varaždin taart
In een vetvrije kom klop je de eiwitten stijf. Meng nu afwisselend de bloem en het opgeklopte eiwit door het deeg. Doe het mengsel in de ingevette springvorm en zet het in de voorverwarmde oven. Drie kwartier, misschien vijf minuutjes langer, tot de koek stevig aanvoelt. Als je in het midden een breinaald steekt en hij komt er droog uit, dan is het goed. Laat de koek in de vorm helemaal afkoelen.


Ondertussen klop je de slagroom lichtjes op. Meng er de kastanjepuree en de suiker onder. Haal nu de afgekoelde taart uit de vorm. Snij hem horizontaal doormidden, zodat je twee taarten hebt. Verdeel de vulling met een mes over een van de helften. Leg er de andere helft bovenop.

Varaždin taart
Voor het glazuur roer je de boter en de suiker tot een romige, zachte massa. Smelt de chocolade au bain-marie en meng die er doorheen. Bestrijk de taart bovenop en rondom met deze crème. Zet hem dan een uurtje in de koelkast.


Garneer de taart ten slotte met chocoladekrullen of met in gesmolten chocolade gedoopte kastanjes.

 

Varaždin taart
download dit recept

Kroatische recepten      Gerechten uit de keuken van Kroatië

 

Pržene gavuni
Gefrituurde visjes

Een van de aangenaamste geneugten die een zonovergoten, zomerse dag aan de kust te bieden heeft is een terrasje met uitzicht over het water, met daarop een stoel en een tafeltje waarop een paar nijvere, blijmoedige handen een fris glaasje wit en een bordje vol met van die kleine goudbruin gefrituurde visjes voor je hebben neergezet. Aan de Dalmatische kust zal dat dan in veel gevallen een bordje gavuni zijn.

De gavun, een Mediterraans visje dat de latijnse naam Atherina hepsetus heeft gekregen, behoort tot de familie van Atherinidae: de koornaarvissen. Die wijsheid hebben we natuurlijk gehaald bij Wikipedia, want van taxonomie hebben we net zoveel kaas gegeten als een koe van het leggen van eieren.

De gavun is een vrij langgerekt, slank visje, met een wat vooruitgestoken bekje met kleine tandjes. Het is zilverachtig wit, wat donkerder op de rug, met een lichtblauwe horizontale streep over de zijden. Het volgroeide visje is zo rond de 15 cm. lang, en hoewel het maar een klein beestje is, is het echte carnivoor; een plaag voor minuscule diertjes als roeipootkreeftjes en andere kleine kreeftachtigen. Dat is jammer voor de kreeftjes, maar gunstig voor ons, want de smakelijkste vissen zijn doorgaans roofvissen, ook als het zulke onderdeurtjes zijn.

Gefrituurde visjes - gavuni

De soort die ze in Dalmatië doorgaans gebruiken voor deze gefrituurde visjes – gavuni -, die komen in onze contreien niet voor. Maar niet getreurd: dit eenvoudige maar uiterst smakelijke gerechtje maak je met net zoveel succes met spierinkjes –Osmerus eperlanus-, a.k.a. komkommervisje. En daar hebben we er bij ons meer dan genoeg van.

Voor onze gefrituurde visjes – gavuni – hebben we nodig:
visjes (zie hierboven)
bloem
frituurolie
1 citroen

Gefrituurde visjes - gavuni
Kinderlijk eenvoudig, dat is dit recept, als je het al een recept mag noemen. De hele kleintjes, van zo’n 5 – 6 cm., die maak je niet schoon, maar eet je met alles erop en eraan. Heb je wat grotere visjes gekocht, dan haal je ze leeg door simpelweg een sneetje over het buikje van de aars tot de kop te maken en er dan met je vinger doorheen te gaan. Bij de nog iets grotere visjes snij je er ook het kopje af.


Verhit de frituurolie tot 180ºC.

Gefrituurde visjes - gavuni
Was de visjes onder koud water, maak ze goed droog en haal ze door de bloem. Een goede methode is om ze samen met wat bloem in een plastic zak te doen, er lucht bij te blazen en het dan eens goed om te schudden. Doe de visjes daarna in een zeef en schud de overtollige bloem eraf.


Dan laat je ze in de hete frituur glijden en bak je ze goudbruin en krokant. Dat zal in een paar minuten gebeurd zijn. Laat de gefrituurde visjes eventjes uitlekken op keukenpapier.


Dien ze meteen op, met een partje citroen, misschien met nog een schaaltje tartaarsaus, maar in ieder geval een glaasje frisse witte wijn.

 

Gefrituurde visjes
download dit recept

Kroatische recepten      Gerechten uit de keuken van Kroatië

 

Pita od bundeve
Pompoencake

In dit eenvoudige Kroatische recept voor een smakelijke, luchtige cake van pompoen doen we niet aan flauwe kul. Geen noten, geen rozijnen, geen kokos, geen dadels en al helemaal geen speculaaskruiden, want als we een pompoencake willen eten, dan is het fijn als het ding ook naar pompoen smaakt en niet naar peperkoek. De pompoen zelf en een snufje kaneel, dat zijn eigenlijk de enige smaakmakers van deze cake. Wat het beslag voor deze pompoencake dan weer bijzonder maakt is het gebruik van yoghurt, een ingrediënt wat in de keukens van de Balkanlanden vaak wordt gebruikt en aan het baksel iets lichts en frissigs geeft.

pompoencake

Voor onze naar pompoen smakende pompoencake hebben we nodig:
400 gr. vruchtvlees van pompoen
80 gr. boter
180 gr. bloem
120 gr. suiker
2 eieren
1 pakje droge gist
125 gr. stevige yoghurt
1 tl. kaneel
poedersuiker

Pompoencake
Schil de pompoen, verwijder het zaad en snij het vlees in blokjes. We hebben er 400 gr. van nodig. Doe de blokjes samen met een paar el. water in een pan en breng het aan de kook. Zet het vuur laag en laat het afgedekt rustigjes gaan tot het pompoenvlees helemaal zacht is.


Ondertussen verwarm je de oven voor op 180ºC. Vet een cake/taartvorm in met boter en bestrooi het met wat bloem. Keer de vorm even om om de overtollige bloem kwijt te raken.

Pompoencake
Scheid de eieren en klop de eiwitten stijf. Meng de boter met de suiker en de eierdooiers. Klop het tot een vloeibare massa. Meng er dan de gekookte pompoen, yoghurt, kaneel, bloem en gist door. Schep er het stijf geslagen eiwit door en giet het mengsel in de taartvorm.


Schuif de pompoentaart in de voorverwarmde oven en bak hem in ongeveer 40 minuten gaar. Laat hem wat afkoelen en bestrooi de taart rijkelijk met poedersuiker.

 

Pompoencake
download dit recept

Kroatische recepten       Gerechten uit de keuken van Kroatië

 

Samoborska kremšnita
Crèmeschnitte uit Samobor

Het woord kremšnita komt van het Duitse Crèmeschnitte. Het is een gebakje van bladerdeeg met daartussen banketbakkersroom en slagroom, bestrooid met poedersuiker. Het is populair in heel Centraal Europa, met kleine variaties per regio. Zo kennen we uit Slovenië de fameuze Blejske kremšnita, de crèmeschnitte uit Bled, ook wel kremna rezina genoemd. In Servië, Montenegro en Macedonië kennen ze het gebak als krempita. In Oostenrijk noemen ze het natuurlijk gewoon een Crèmeschnitte; in Hongarije heet het een krémes; in Slowakije een krémeš en in Roemenië -om het lijstje volledig te maken- is het een cremșnit.

In het Kroatische Samobor, een fraai plaatsje onder de rook van Zagreb, is een van de beroemdste variaties op deze crèmeschnitte ontstaan: de Samoborska kremšnita. De gelukkige verbintenis tussen de crèmeschnitte en Samobor begon in het jaar 1923, toen ene Đuro Lukačić terugkeerde uit Wenen om in de patisserie van zijn broer te gaan werken. Đuro experimenteerde en frutselde jarenlang met het recept van de Weense en plaatselijke versies van de crèmeschnitte om ten langen leste, in 1950, met de definitieve versie van de nu beroemde Samoborska kremšnita te komen.

Het is een zo populair gebakje dat het Samobor eens extra goed op de toeristische kaart heeft gezet. In 2001 hebben ze er zelfs een speciale feestelijkheid voor in het leven geroepen: de Dagen van de Crèmeschnitte van Samobor. Tijdens die twee dagen in het begin van de maand mei bieden de patisserieën, de slastičarna, van Samobor dit gebak aan, dat -zo wordt verteld- de deuren opent naar het hart. Zoals ze in Samobor plegen te zeggen: “heb je een probleem of een meningsverschil, trakteer dan op een kremšnita en alles is vergeven…”

Kremšnita

Voor deze crèmeschnitte hebben we nodig:

1 pak bevroren bladerdeeg
220 gr. bloem
350 gr. suiker
7 eieren
1½ l. melk
het sap van 1 citroen
3 el. rum
1 zakje vanillesuiker
5 dl. slagroom
poedersuiker

Kremšnita
We beginnen met het bakken van het bladerdeeg. Laat de bevroren bladeren ontdooien. Leg de vellen op een met water vochtig gemaakt bakblik en bak ze volgens de gebruiksaanwijzing op de verpakking.


Ondertussen maken we de vulling. Daarvoor scheid je eerst de 7 eieren. Dat gaat zo: je breekt ze boven een kom, waarbij je ze zo houdt (en wat heen en weer beweegt) dat het eigeel in de schaal blijft en het eiwit in de kom druipt. Het eigeel doe je in een aparte kom. Klop het eigeel samen met 170 gr. suiker luchtig. Meng de geklopte dooiers dan met een heel klein beetje warme melk, de vanillesuiker, het citroensap en de rum. Ten slotte roer je er de bloem beetje bij beetje onder.

Kremšnita
Verwarm nu de rest van de melk in een steelpan met een dikke bodem. Zet het vuur zo laag mogelijk. Roer er langzaam het eierdooier-mengsel door. Blijf steeds maar rustig roeren tot het mengsel langzaam gaat koken. Laat het heel rustig -al roerend- gaan tot een dikke crème ontstaat. Dat zal zo’n 12 – 14 minuten gaan duren.


Klop nu de eiwitten goed stijf met de rest van de suiker. Meng dat voorzichtig onder de crème.

Kremšnita
Het gebakken bladerdeeg gaan we gebruiken als bodem en als deksel van de crèmeschnitte. Snij daarvoor het gebakken bladerdeeg doormidden. Bestrijk één helft met de crème en laat het rusten tot de room is afgekoeld en stevig wordt. Ondertussen klop je de slagroom stijf. Smeer die over de afgekoelde room.


Snij de tweede helft van het bladerdeeg in stukken van 7 x 7 cm. Die stukken leg je netjes naast elkaar op de crèmeschnitte. Zo kun je het gebak gemakkelijk verder snijden zonder dat je de vulling naar buiten drukt. Tot slot bestrooi je het gebak met poedersuiker.

Kremšnita

Hoofdstad Zagreb kon natuurlijk niet achterblijven en kwam met de Zagrebačka kremšnita, de crèmeschnitte à la Zagreb, die zich van die uit Samobor onderscheid door een laagje chocolade bovenop.

Eet de kremšnita, of ze nu uit Samobor of uit Zagreb komt, goed gekoeld, met een warme kop koffie en gesloten ogen.

 

Kremšnita
download dit recept

Kroatische recepten       Gerechten uit de keuken van Kroatië

 

Dalmatinske fritule
Dalmatische oliebollen

Deze fritule zijn een specialiteit uit Dalmatië. Ze lijken verdacht veel op onze oliebollen, maar ze zijn wel een maatje kleiner en ook door de ingrediënten is het toch net weer iets anders. Deze feestelijke fritule eet je, zo wil de traditie, niet met Oudjaar, maar op vastendagen. Dagen dus waarop geen vlees gegeten mag worden zoals de dagen voor Pasen, maar in het bijzonder op kerstavond. Daar hoeven we natuurlijk niet perse op te wachten om een schaaltje fritule te verorberen, bijvoorbeeld als nagerechtje na lunch of diner. Die maaltijd moet dan beter niet al te zwaar zijn geweest, anders kom je na zo’n oliebollen-dessert niet meer op eigen kracht uit je stoel.

Fritule

Er zijn verschillende manieren om deze fritule te maken, want iedere (thuis)kok heeft zijn/haar eigen recept voor het beslag, en elk van die recepten is uiteraard het enige, unieke aller- allerbeste. Zo wordt het beslag voor fritule gemaakt van bloem met aardappelen, met yoghurt, met room, met melk en met olie, of een combinatie daarvan. Verreweg de meest voorkomende zijn de versies met aardappelen en met yoghurt. De Kroatische keukenprins(es)jes zullen het er niet mee eens zijn, maar onder ons gezegd maakt het eigenlijk niet zo bar veel uit. Zolang het beslag maar resulteert in een mengsel dat dik genoeg is om min of meer aan je lepel te blijven hangen. Wat al die recepten voor fritule gemeen hebben, dat zijn de vanillesuiker, de geraspte citroenschilletjes en het borreltje brandewijn (“vinjak” of “loza”, dat laatste is een soort grappa) dat door het beslag gaat. Die brandewijn voorkomt -zo wil het hardnekkige verhaal- dat de fritule tijdens het bakken te veel vet opzuigen. Waar of niet; zonder brandy geen fritule. Laat daarover geen misverstand bestaan. In plaats van brandy/cognac/weinbrand kun je eventueel rum gebruiken, maar doe er geen Hollandse brandewijn in, want die wordt al lang niet meer van druiven gemaakt. Vaak gaan er rozijnen en/of geraspte appels door het beslag, in het laatste geval meestal met een lepeltje kaneel. Mag wel, hoeft niet. Wat tenslotte ook absoluut niet mag ontbreken bij de fritule, dat is de poedersuiker. Kroatische fritule worden voor het serveren bestrooid met poedersuiker. Dat is even wetmatig als nat worden als het regent.

Fritule sa krumpirom
Fritule met aardappel

500 gr. aardappelen
200 gr. bloem
1 zakje droge gist
2 eieren
4 el. suiker
1 zakje vanillesuiker
2 el. brandy
1 snuf zout
50 gr. rozijnen
1 tl. geraspte citroenschil
1 zakje vanillesuiker

Laat de rozijnen een half uurtje weken in een scheut brandy of rum.

Kook de aardappelen in de schil gaar. Laat ze even afkoelen, pel ze en werk ze door een aardappelpers. Meng er de losgekopte eieren door, brandy, citroenschil, suiker en vanillesuiker en een snufje zout. Meng de bloem met de gist en de geweekte rozijnen. dat gaat door het aardappelmengsel. Het zal een tamelijk dik beslag zijn dat min of meer aan je lepel blijft hangen, maar als zo dik wordt dat het de kant van deeg op dreigt te gaan mag er een scheutje water bij. Dek het af en laat het een uurtje rusten (niet in de koelkast).

Fritule od jogurta
Fritule met yoghurt

3 dl. yoghurt
2 eieren
4 el. suiker
1 zakje vanillesuiker
2 el. brandy
1 snuf zout
400 gr. bloem
1 zakje bakpoeder
1 tl. fijngesneden citroenschilletjes
1 tl. kaneel
1 appel
50 gr. rozijnen

Fritule
Week de rozijnen in een scheut brandy of rum.


Klop de yoghurt los met de eieren. Schil de appel, verwijder het klokhuis en rasp het vruchtvlees. Dat mag door de yoghurt. Meng er de rest van de ingrediënten door en laat het een uurtje rusten.

Fritule

De fritule bak je zo:
Verhit in een pan een ruime laag frituurolie. een ruime laag, want de fritule mogen tijdens het bakken de bodem niet raken.


Als de olie heet is (een stukje brood moet er in no time goudbruin in bakken) matig je het vuur een klein beetje. Is de olie namelijk te heet, dan zullen de fritule niet mooi opzwellen en zijn ze van binnen niet luchtig.

Fritule
Doop een eetlepel in de hete olie zodat het beslag er niet aan blijft kleven. Schep nu een lepel van het beslag, maar doe je lepel niet te vol anders krijgen je fritule een “staartje”. Schuif het bolletje beslag met behulp van een tweede lepel in de hete olie.


Een tweede methode is om het met de hand te doen: neem een greep van het beslag in je linkerhand. Maak nu een vuist waarbij je het beslag samen knijpt zodat door de opening tussen duim en wijsvinger een bolletje naar buiten geperst wordt. Schep dat bolletje beslag op met een lepel die je in je rechterhand houdt en laat het bolletje in de olie glijden.

Fritule
Bak 8 – 10 fritule tegelijkertijd, niet meer. Laat ze aan alle kanten licht goudbruin worden en beslist niet te donker. Meestal draaien ze vanzelf wat rond, anders even keren met een lepel of schuimspaan. Schep de fritule met een schuimspaan uit het vet en laat ze even uitlekken op keukenpapier.


Voor het serveren bestrooi je de fritule rijkelijk met poedersuiker.

 

Fritule
download dit recept

Kroatische recepten      Gerechten uit de keuken van Kroatië

 

Slane pohovane palačinke
Hartige gebakken pannenkoeken

Deze pannenkoekjes met een hartige vulling worden gebakken in een jasje van paneermeel, precies als schnitzels. In dit geval bestaat de vulling uit gekookte kip en room, maar een vulling met b.v. gebakken paddenstoelen, ham of gehakt zal ook uitstekend smaken. Een dergelijk gerechtje van hartige gevulde pannenkoeken, al dan niet gepaneerd, komen we in heel Centraal- en Oost-Europa tegen: in Hongarije en Roemenië als bijvoorbeeld de Brașov pannenkoekjes, in Oostenrijk als Cordon bleu palatschinken, in Slowakije hebben we de gevulde palacinky op Hongaarse wijze en in Bulgarije kwamen we de flensjes tegen met een vulling van ham en room. Om maar een kleine greep te doen, want deze dunne, kleine pannenkoekjes/palačinke/palačinky/palatschinken/palacsinte/clătite, gevuld of niet, zoet of hartig, zijn en blijven razend populair, en de fantasie van de koekenbakkers kent nauwelijks grenzen. Vandaag dus, helemaal uit Kroatië, slane pohovane palačinke: hartige gebakken pannenkoeken, gevuld met kip en room.

Hartige gebakken pannenkoeken

Voor de flensjes hebben we nodig:
2 eieren
2 dl. melk
200 gr. bloem
2 dl. bruiswater
2 el. olie
1 snuf zout
1 snuf suiker

voor de vulling:
300 gr. kipfilet
kippenbouillon
1 dl. zure room
zout en peper

en voor het paneren:
2 eieren
bloem
paneermeel

Hartige gebakken pannenkoeken
Klop de eieren met een mixer of garde los in een kom. Meng er al kloppend de melk door en de bloem, een snuf zout, een snufje suiker. Maak er een glad beslag zonder klontjes van. Meng er dan het mineraalwater onder en 2 el. olie. Laat het een half uurtje rusten.


Kook de kipfilets ondertussen in een stevige kippenbouillon gaar. Leet ze wat afkoelen, hak ze aan stukjes en meng ze met de zure room. Kruid het met zout en peper.

Hartige gebakken pannenkoeken
Vet een koekenpan lichtjes in met wat olie en bak daarin dunne pannenkoekjes.


Verdeel het mengsel over de pannenkoekjes, maar laat de randen vrij. Sla de zijkanten van de pannenkoekjes over de vulling en rol ze op. Haal ze door bloem, losgeklopt ei en paneermeel. Verhit een laagje (1 cm.) olie in een koekenpan. Leg de pannenkoekjes er met de dichtgeslagen kant omlaag in, dan blijven ze gesloten. Bak ze goudbruin, keer ze en laat ook de andere kant mooi kleuren.


Bestrooi de gevulde pannenkoekjes evt. nog met geraspte kaas en serveer ze met een lepel zure room of een dot kajmak en een frisse salade.

 

Hartige gebakken pannenkoeken
download dit recept

Kroatische recepten      Gerechten uit de keuken van Kroatië

 

Punjena pljeskavica
Gevulde pljeskavica

De pljeskavica, dat is ook bij ons geen onbekende meer. Het is een grote schijf van gegrild gehakt, zeg maar met de afmeting van een gespreide hand, hier en daar ook wel bekend als de “Balkanburger”. Deze gevulde pljeskavica is het superlatief daarvan. Het zijn in feite twee van die grote jongens, boven op elkaar, met ertussen een vulling van kaas, mosterd en augurken. We eten er rauwe uitjes, frietjes en een salade bij en dan hoeven we vanavond vast en zeker niet met honger naar bed.

Gevulde pljeskavica

Voor onze gevulde pljeskavica hebben we nodig:
1 kg. rundergehakt
2 uien
1 teen knoflook
1 tl. vegeta
1 tl. oregano
½ tl. scherp paprikapoeder
1 ei
2 el. paneermeel

300 gr. geraspte kaas
1 el. mosterd
1 teen knoflook
2 augurken

Gevulde pljeskavica
Meng het gehakt met de zeer fijn gesnipperde uien, de knoflook, vegeta, oregano, paprikapoeder, een ei en 2 el. paneermeel. Kneed het goed door, zeker vijf minuten, en laat het dan een uurtje of wat in de koelkast staan.


Voor de vulling neem je 300 gr. geraspte kaas, 1 el. mosterd, 1 teen geraspte knoflook en 2 geraspte augurken. Die geraspte augurken laat je even uitlekken in een vergiet anders wordt het allemaal veel te nat. Meng het dooreen.

Gevulde pljeskavica
Verdeel het gehakt in 8 even grote stukken en vorm er ballen van, en daarvan weer grote, platte schijven. Dat gaat misschien het best als je zo’n bal tussen plasticfolie legt en hem dan met een broodplank plat drukt. Fatsoeneer het ding met natte handen. Leg op vier van die schijven telkens een kwart van de vulling. Laat rondom een rand van 2 cm. vrij. Leg op iedere schijf gehakt een tweede schijf. Druk de randen goed tegen elkaar, evt. met behulp van wat water, zodat het goed gesloten is.


Bak de schijven op een -met wat olie ingevette- niet al te hete gril of in een grillpan op middelhoog vuur. Ongeveer 10 minuten aan één kant, dan keren en nog eens een minuut of zes aan de andere kant.


Serveer de gevulde pljeskavica met een bergje fijngehakte rauwe uien, wat frietjes en misschien nog een kleine frisse salade.

 

Gevulde pljeskavica
download dit recept

Kroatische recepten      Gerechten uit de keuken van Kroatië

 

Istarska maneštra
Minestrone uit Istrië

De banden tussen het schiereiland Istrië en buurland Italië zijn eeuwenoud. Het begon allemaal niet erg vreedzaam, toen de Romeinen er na twee oorlogen eindelijk in slaagden om het Illyrische volk der Histri -volgens de Griekse historicus en geograaf Strabo een woeste stam van zeerovers- onder hun gezag te brengen. Na de ondergang van het Romeinse rijk en de volksverhuizingen lijfden de Frankische koningen het schiereiland in bij het markgraafschap Verona, en nadat ook zij het onderspit moesten delven werden de honneurs vele eeuwen lang waargenomen door de machtige stadstaat Venetië. Dat duurde tot Napoleon er een einde aan kwam maken en de hele streek, inclusief Istrië, cadeau werd gedaan aan de Oostenrijkers als doekje voor het bloeden omdat ze de Zuidelijke Nederlanden aan de Fransen moesten afstaan.

Nadat Oostenrijk als een van de verliezers uit de Grote Oorlog van 1914-1918 was gekomen werd het schiereiland ingelijfd bij Italië, als beloning omdat het land netjes op tijd het roer had omgegooid en zich onder de rangen van de overwinnaars had geschaard. Toen een paar jaar later Mussolini en zijn fascisten de macht grepen ging het flink bergafwaarts met de goede verstandhoudingen. Istrië werd gedwongen “veritaliaanst”, waarbij alles wat niet Italiaans was uit het openbare leven werd uitgebannen, de Sloveense en Kroatische taal voorop. Protest werd met harde hand de kop ingedrukt, en wie zich openlijk bleef verzetten kon rekenen op een plaatsje in een concentratiekamp. Veel Slovenen en Kroaten hielden het voor gezien en vertrokken naar buurland Joegoslavië. Daarvoor kwamen een slordige 70.000 Italianen in de plaats, een kolonisatie die door de fascisten werd omschreven als een “etnische verbetering”.

Na de tweede wereldoorlog kwam Istrië in handen van het Joegoslavië van Tito en werden de rollen omgedraaid. Dat bracht een heleboel nieuwe ellende en weer een volksverhuizing op gang, dit keer in tegenovergestelde richting. In totaal verruilden een kleine 300.000 Italiaans sprekenden Istrië voor Italië. Tegenwoordig zijn de plooien weer gladgestreken en is de provincie Istrië officieel tweetalig, wat overigens niet méér betekent dan dat er hier en daar een Italiaans schooltje is, een Italiaans krantje en een vaste voor-spek-en-bonen-plek in het openbaar bestuur.

Spek en bonen, die gaan ook in deze minestrone uit Istrië; een stevige, voedzame maaltijdsoep die zonder enige twijfel van de allerzuiverste Italiaanse oorsprong is. Alles bij elkaar is het een klein wonder te noemen dat deze soep ondanks al die ellende deel is blijven uitmaken van de Istrische traditionele keuken.

Minestrone uit Istrië

Voor deze minestrone uit Istrië gaan we in huis halen:
1 gerookte varkensknie, of gerookte varkensribben
2 laurierbladeren
10 peperkorrels
5 korrels piment
peterselie

200 gr. witte bonen
1 ui
2 – 3 tenen knoflook
2 el. bloem
1 maïskolf (een blikje maïs mag ook)
2 wortelen
3 zachtkokende aardappelen
200 gr. erwten (diepvries)
1 el. vegeta
1 el. gehakte peterselie
1 el. gehakt selderijblad
zout en peper

Minestrone uit Istrië
De bonen week je een nacht in water.


In een pan doe je de knie (of de ribben). Doe er zoveel water bij dat het vlees ruim onder staat, doe er laurier, peperkorrels, pimentkorrels en peterselie bij en breng het aan de kook. Zet het op een heel zacht vuurtje en laat het heel rustigjes pruttelen tot het vlees zo zacht is dat het gemakkelijk van het bot loslaat. Dat zal in totaal ongeveer twee uur gaan duren.

Minestrone uit Istrië
Ververs het water van de geweekte bonen, breng het aan de kook, doe er een snuf zout bij en kook de bonen tot ze gaar maar nog wel een beetje stevig zijn.


Ondertussen maak je de groenten schoon. De ui en de knoflook snij je fijn; de wortelen snij je in schijfjes en de aardappelen schil je en snij je in blokjes. De maïskolf leg je vijf minuutjes in het kookwater van het vlees en de bonen, dan kun je de korrels er gemakkelijk afhalen. gebruik je maïs uit een blikje, dan hoef je ze alleen maar even af te spoelen in een vergiet.

Minestrone uit Istrië
Als de varkensknie gaar is haal je hem uit het kookvocht en laat je hem op een bord wat afkoelen. Laat de bouillon op het vuur staan.


Doe een paar el. olie in je soeppan. daarin bak je de uien op een zacht vuurtje glazig. De gehakte knoflook mag de laatste twee minuutjes meedoen. Roer er 2 el. bloem door. Laat het even gaan tot de bloem al het vet heeft opgenomen en giet er dan beetje bij beetje het kookvocht van de varkensknie bij. Is het niet voldoende, ga dan verder met het kookvocht van de bonen. Doe er de wortelen en de aardappelen bij, kruid het met de vegeta, peper en evt. nog wat zout en laat het nog eens een half uurtje heel rustig koken.

Minestrone uit Istrië
Ondertussen haal je het vlees van de inmiddels afgekoelde varkensknie. Snij het in stukjes en doe het bij de minestrone. Als je ribbetjes hebt gebruikt kun je zo ook simpelweg van elkaar los snijden en terug in de soep doen.


Als de aardappelen na een half uurtje zacht zijn doe je de bonen erbij. Breng het opnieuw aan de kook, doe de maïs, de erwten, de peterselie en de selderij erbij en laat het nog eens een kwartiertje heel zachtjes gaan.

Minestrone uit Istrië
Zet het vuur uit, leg het deksel op de pan en laat de minestrone uit Istrië zo zeker een uur staan voor je ze op tafel zet.

 

Minestrone uit Istrië
download dit recept

Kroatische recepten       Gerechten uit de keuken van Kroatië

 

Bijeli žganci
Witte brij

Dit uiterst eenvoudige gerechtje van aardappelen en bloem is een echte oeroude klassieker. Buurland Slovenië kent een versie van dit gerecht met boekweit i.p.v. aardappelen: het fameuze Ajdovi žganci, waarvan gefluisterd wordt dat het er al gegeten wordt sinds de Romeinen. Zo antiek is deze witte brij uit Kroatië niet, want de aardappelen die er de hoofdmoot van vormen waren toen nog niet bekend in Europa. Oud is het wel, deze bijeli žganci, uit de tijd dat oma’s nog geen blikjes en zakjes in het keukenkastje boven de magnetron hadden staan, maar kelders hadden met papieren zakken met bloem, met bonen en met suiker, weckpotten met de oogst van afgelopen zomer en helemaal achterin een hok voor de kolen en eentje voor de aardappelen.

Het gerechtje is even simpel als smakelijk: de aardappelen worden gekookt en gepureerd, vervolgens vermengd met bloem en wat van het kookvocht en dan nog een kwartiertje verder gegaard. Het geheel wordt opgediend als bijgerecht met een flinke klont boter erop, of als hoofdgerecht met gebakken uien en spek en/of een ferme klodder room, met daarnaast een groene salade. Toegegeven, je kunt het niet echt haute cuisine noemen, maar zeg nu eens eerlijk: als we onze oogjes sluiten en terugdenken aan de gelukkige, lang vervlogen jaren van onze jeugd, zijn het dan voor de meesten van ons niet zeker ook de kookkunsten van oma die onze zoetste herinneringen kleur en geur geven?

Bijeli žganci

voor oma’s bijeli žganci hebben we nodig:
600 gr. aardappelen
200 gr. bloem
zout
een genereuze klont boter

en verder:
2 – 3 el. boter of reuzel
2 uien
(evt.) gerookt spek
(evt.) zure room

Schil de aardappelen en kook ze gaar in gezouten water. Giet ze af (maar bewaar het kookwater!) en werk ze door een aardappelpers in een pan met een dikke bodem. Doe er de bloem bij, een flinke snuf zout, een royale klont boter en een overvloedige scheut van het kookwater van de aardappelen. Meng het goed, zet het vuur heel laag en laat het al roerend een klein kwartiertje gaan. Als het te droog en te stijf wordt mag er nog wat kookvocht bij. Als je de bijeli žganci als bijgerecht eet ben je nu alweer klaar.

Als de witte brij als hoofdgerecht dient, dan snij je de uien in ringen. Bak ze (evt. samen met wat in dobbelsteentjes gesneden spek) in een flinke klodder boter goudbruin. Dat gaat over de bijeli žganci. Serveer het geheel met een groene salade en eventueel nog een flinke lepel zure room.

Feest.

 

Bijeli žganci
download dit recept

Kroatische recepten      Gerechten uit de keuken van Kroatië

 

Đulbastije
Gehaktballen in bechamelsaus

Đulbastije zijn gehaktballetjes van rundvlees, gerookt spek, aardappelen, een gesnipperde ui en wat kruiden. Ze worden snel rondom bruin gebakken in wat boter en gaan dan een kleine drie kwartier de hete oven in onder een dik dekentje van een mollige bechamelsaus met geraspte kaas.

Đulbastije

Voor een pannetje vol đulbastije hebben we nodig:
500 gr. rundergehakt
½ kg. aardappelen
100 gr. gerookt spek
1 ei
1 grote ui
1 teen knoflook
peterselie
evt. wat gedroogde kruiden naar smaak zoals dille, oregano, dragon

en voor de saus:
½ l. melk
1 kleine tl. zout
3 – 4 el. boter
100 gr. geraspte kaas
verse peterselie
nootmuskaat
2 volle el. bloem

Đulbastije
Schil de aardappelen en rasp ze op een fijne rasp. Pel en rasp ook de ui en de teen knoflook. Hak het gerookte spek fijn. Meng alles met het gehakt, het ei, gehakte peterselie, een beetje zout en een flinke snuf peper en evt. wat kruiden. Vorm er afgeplatte ballen van, zes grote of 12 wat kleinere. Zet ze een half uurtje in de koelkast.


Nu maken we de bechamelsaus. Laat de boter smelten in een pan. Meng er de twee lepels bloem door en roer tot het vet alle bloem heeft opgenomen. Giet er nu steeds, al roerend, een scheutje melk bij. Wacht steeds tot alle melk is opgenomen en het spul weer kookt. Ga zo verder tot alle melk op is en je een saus hebt die ongeveer zo dik is als een pannenkoekenbeslag. Kruid de bechamelsaus met het zout en een snuf nootmuskaat. Zet het vuur uit en laat het afkoelen.

Đulbastije
Verwarm de oven voor op 200°C.


Verhit wat boter of olie in een koekenpan. Bak daarin de gehaktballen aan beide kanten snel bruin. Ze hoeven van binnen niet gaar te zijn, daarvoor krijgen ze in de oven ruim de tijd. Leg de gehaktballen naast elkaar in een ovenschaal.

Đulbastije
Meng de kaas door de bechamelsaus, giet het over de gehaktballen en zet het 40 minuten in de voorverwarmde oven.


Bestrooi de đulbastije ten slotte met flink wat gehakte verse peterselie. Zet de ballen met de saus op tafel met witte brij, aardappelpuree of rijst. Frietjes, die zijn er ook lekker bij.

 

Đulbastije
download dit recept